SEVMEK VE SEVİLMEK

Sevmek insanlığın insanlığa açılan bir kapısıdır…

Her insan sevgiyle büyür, sevgi ile gelişir, sevgi ile yoğurulur ve sevgi ile insan olur. Sevgi insanlarda mutluluk kaynağıdır huzurdur. Ferahlık verir bizlere. Hayatımızdaki pek çok unsuru, pek çok olayı kolaylaştırır. Yaşamda mücadeleyi daha kolay kılar. Sevgi öyle bir mutluluktur ki öyle yüce bir duygudur ki, insanı insan yapar.

Hayatımızda sevginin pek çok çeşidi vardır. Bunlar içerisinde Allah sevgisi, insan sevgisi, hayvan sevgisi, vatan ve memleket sevgisi, doğa sevgisi. Bunları saymakla bitiremeyiz.

Bilim adamları, alimler, din adamları, tasavvufi düşünenler sevgi üzerine o kadar çok yazılar yazmışlardır ki, onların yazmış olduğu sevgi ile ilgili bu yazılar günümüze kadar halen önemini ve güncelliğini devam ettirmektedir. Çünkü sevgi üzerine yazılan her yazı, her zaman için geçerlidir. Dünya var oldukça sevgi de vardır. Geçmişten günümüze kadar ve dünya yıkılana kadar sevginin varlığı her zaman için devam edecektir. Hayatın bir parçasıdır sevgi. Günlük yaşamda bir şeylere karşı duymuş olduğumuz güzel bir mutluluktur sevgi…

Hayatımız çok da uzun ömürlü değildir. Bundan dolayı da insanlar birbirlerini kırmamalı, birbirlerine karşı büyük sevgi beslemeli.

“Maharet güzeli görebilmektir, sevmenin sırrına erebilmektir. Cihan, aIem herkes bilsin ki şunu; en büyük ibadet sevebiImektir.”

Ne de güzel söylemiş Yunus Emre. Sevmek bizim en hassas duygularımızdan biridir ve bizleri huzurlu kılar. Yeri geldiğinde insan psikolojisini sevgiyle düzeltirsiniz, ama sevginin olmadığı yerde maalesef insan psikolojisi bozulur. İnsanlar saldırgan hale gelir ve birbirlerine karşı kötü hisler duyarlar, kötülük beslerler birbirlerinin arkasından kuyularını kazarlar, birbirlerine zarar verirler. Bu da insan hayatını çok olumsuz bir şekilde etkiler. Sevginin olmadığı yerde kavga ve savaş vardır. İnsanlar birbirleriyle anlaşamazlar. Sevginin olmadığı yerde insanlar huzursuzdur, mutluluğu bilmezler.

İnsanlar sevmeyi öğrenmek durumundadırlar. Sevgiyi ve sevmeyi öğrenen insan, her zaman için yardımseverdir ve insanlara doğaya, hayvanlara çiçeklere böceklere daha doğrusu hayatta yaşadığı her şeye karşı daha şefkatlidir. Dünyaya umutla bakar mutlulukla bakar her şeye güzel duygular besler kötülükten uzaktır. Sevmek insanı insan yapar.