KAYGILARIM

Kaygı aslında kişiden kişiye değişir. Küçük bir çocuğun kaygısı ile büyük yetişkin bireyin kaygısını aynı derecede tutamak doğru olmaz. Hayat ilerledikçe insanların beklentileri ve zaman içindeki düşünceleri değişir. Bu kaygılar zamanla değişir. Küçük bir çocuk büyüdükçe, kaygıları çoğalır. İleri yaşlarda olanların kaygısı daha fazladır, çünkü gelecek kaygısı daha artmıştır.

Yani yaşadıkça artan kaygılar.

Sürekli değişen düzene ayak uydurmak, o düzen içinde düzen kurmak ve bitmek tükenmek bilmeyen istekler, hayaller, umutlar, beklentiler.

Bazen oy verdiğimiz siyasilerin, siyasetteki yöndür bizi kaygılandıran, bazen de yaptığımız işteki huzursuzluklardır. Kimi zaman da mutlu ve huzurlu olduğumuzda, devamının sağlanabilmesi kaygısı. Gelecekteki beklentiler bizleri bir yerlere alır götürür. Hayattaki mücadele şekli bizim doğrularımızın çizgileri olur. Her canlının hayatta kalma kaygısı farklıdır. Geleceğini güven altına almayan kişilerin kaygıları ise daha farklı ve ürkütücüdür. Yani kaygılar yaşamın her döneminde vardır.

Bir politikacının ülkeyi iyi yönetememe ve bunun sonucunda da tekrar seçilememe kaygısı şu an gündemde olan en önemli olgularda biridir. Yaklaşan seçimin ülkeye olan yararı ve ya zararı kişileri oldukça kaygılandıran örneklerden biridir. Bizim en çok hayatta kaygılandıran durum,  mutlu, huzurlu ve sağlıklı bir şekilde yaşam sürememek olur.

Peki hayatımızda kaygıyı yok edebilir miyiz?

Hayır. Çünkü mutlu olduğumuzda mutsuz olabilecek hale gelebilir miyim diye kaygılanırız. Mutsuz olduğumuzda ise hiç mutlu olamayacak mıyız diye kaygılanırız. Kısacası kaygı bizim hayatımızda bir parçadır. Her zaman bizimle birliktedir.

O zaman şu soruyu sormak lazım kendimize.

Peki hiç kaybolmayan kaygılarımız ne olacak?

Kaygı insanı temkinli ve dikkatli kılar. Önemli olan bu durumu hastalık haline getirmemektir.