“Bundan güzel teşekkür olmaz”

1975 yılında Bitlis Adilcevaz ilçesinde görev yapan bir Kaymakamın o sene çok çetin geçen kış aylarında yağan üç metre karın kapandığı köylerin yolunu açmak için Vali beye ve karayoluna ne kadar dil döktüğünün sizlerle paylaşmak istiyorum. Yaşanan hikayenin son bölümlerini sizlere aktaracağım.

Karayolu köy yolarını açmak için büyük olan köylerden başladı. Ben de araçla arkalarından takip ediyordum. Sabah başlayan çalışmayla Bucağa köyüne öğleye doğru girebildik. Yolun açıldığını gören köylüler büyük bir sevinç içinde arabaya doğru geldiler. Bir kısmı araçtaki operatörleri kucaklıyor, ellerini sıkıyordu. O arada yaşlı sakallı bir amca geldi. Kar küreme makinesinin tekerleklerini öpmeye başladı. Hemen yanına gittim. “Amca niye tekerlekleri öpüyorsun. Normal görevini yapıyorlar” dedim. Yaşlı amca “Kaymakam bey gelinim dünden beri doğum sancısı içinde. Yol açıldı. Şimdi hastaneye yetişeceğiz” dedi. “Ne ile götüreceksiniz?” “Traktör ile yola çıkacağız, oradan da bulacağım ilk araçla Van Devlet Hastanesine götüreceğim” dedi.

Ben “Hayır amca, sen gelini hazırla. Beraberinde gidecek kişilere de söyle hazırlansınlar. Kendi makam arabamı vereceğim, onunla götüreceksiniz. İnşallah rahat, sağlıklı bir doğum yapar” dedim…

Adamcağız inanamamıştı, sevinçten uçuyordu. Koşarak evine gitti. Ben de şoföre “Ahmet efendi, git o amcam gelinini ve beraberinde kimler gidecekse onları da al, acele Van Devlet Hastanesine götür” dedim. Şoför gelini, eşini ve kayınvalidesini araca bindirerek hızla Van’a gitti. Biz yol açmaya devam ettik.

Ertesi sabah o yaşlı amca Kaymakamlığa geldi. Mutluluktan uçuyordu, sevinçliydi: “Kaymakam bey oğlum, Allah senden razı olsun. İki defa razı olsun” dedi. Güldüm: “Neden iki defa?” dedim. “Birincisi yolumuzu açtın, hastaneye gidecek yol bulduk. Bunun için Allah razı olsun. İkincisi kendi makam aracını bize verdin. Gelinimi bindirdik, herhangi bir kötü durum olmadan hastaneye yetiştirdik ve bir oğlan torunumuz oldu. Aracını verdiğin için ikinci defa Allah razı olsun. Biz sana teşekkür olarak fazla bir şey yapamayız. Şoföründen isminin Turan olduğunu öğrendik. Torunumuzun adını Turan koyduk” dedi. Ben, benim için son derece mutluluk verici bir olay olduğunu, öncelikle gelininin ve torununun sağlıklı olmasından dolayı sevindiğimi, ayrıca adımın o çocuğa verilmesinden de büyük bir mutluluk duyduğumu söyledim. Bundan daha güzel teşekkür edilemez” dedim. Yaşlı adam çok mutlu olarak yanımdan ayrıldı… Bütün yöneticilerimizin böyle olması temennimizdir.

Duada buluşmak dileğiyle…