“2023 Yılı istihdam yılı olmalıdır”

Aksoy, yaptığı açıklamada “YENİ SENDİKA olarak sağlık ve sosyal hizmet kolunda görev yapan kamu çalışanlarımızın duygu ve düşüncelerine tercüman olabilmek için, 2022’nin bu son günlerinde hizmet kolumuz adına 2022 yılının bir değerlendirmesini yapmak istiyoruz. Sağlık Bakanlığında 776 bin, üniversitelerde 185 bin, özel sektörde ise 400 bine yakın toplam 1 milyon 360 bin sağlık çalışanı görev yapmaktadır. Sosyal hizmetlerde ise 20 bin kamu görevlisi, 30 bin de işçi olmak üzere yaklaşık 50 bin çalışanımız aziz milletimize devletin şefkat elini uzatmaktadır. Bu sayılar 85 milyon ülke insanımıza hizmet edebilmek adına oldukça yetersizdir. Kısaca ve özetle OECD ülkeleri ortalamasına yaklaşabilmemiz amacıyla açıkça söylemek gerekirse hekim, hemşire, sağlık teknisyeni, memur ve diğer emekçi sağlık çalışanlarımızdan oluşan en az yaklaşık 1 milyon yeni istihdam kapasitesini, sosyal hizmetlerde ise en az 100 bin kamu çalışanını birkaç yıl içinde devlet kadrolarına katarak ‘Türkiye Yüzyılı’ heyecanının somutlaştırılması gerektiğini düşünmekteyiz. 2023 yılı; sağlıkta ve sosyal hizmetlerde istihdam yılı olmalıdır. 2023 yılı; sağlıkta şiddeti önlemeye yönelik uygulamalar açısından makro eylem planlarının devreye sokulduğu bir yıl olmalıdır” dedi.

“2022’DE UNUTULDUK, 2023 BİZİM YILIMIZ OLSUN”

Aksoy, yaptığı basın açıklamasında özetle şunları söyledi: “Pandemi dönemi gibi son derece zorlu şartlarda aziz milletimize fedakarca hizmet eden, koşa koşa göreve giden, üstün gayretleri ve canları pahasına aldıkları sorumlulukları ile adeta bir destan yazan sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarımız ne yazık ki 2022 yılında deyim yerinde ise tamamen unutulmuştur. Sağlık ve sosyal hizmet çalışanları hem de bizzat hacimde büyük, etkide küçücük pandeminin fiyaskosu sendika ağaları tarafından unutulmuştur. Kendilerine ultra konforlu alanlar oluşturan sendika ağaları, görüyoruz ki sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarını ne 2019’da, ne 2020’de, ne de 2021’de doğru dürüst ziyaret etmedikleri, onların yanlarında olmadıkları gibi, sendikacılığa olan güvene ve örgütlenme bilincine de fazlasıyla zarar getirmişlerdir.